Mieszkańcy Zalesia ubierali się bardzo typowo. Ich stroje wykonywane były z lnianych płócien , a dopiero poźniej z lepszych materiałów. Degustowano w ciemniejszych barwach takich jak czerń, brąz.
Kobiety nosiły pomarszczone i szerokie spódnice. Spódnica ta była bardzo kolorowa. Na wierzch nakładano barwne fartuchy. Głowa kobiety była przykryta białymi czepcami z trzema wstążkami. Dostojniejsze panie posiadały dwa czepce – jeden na lato a drugi (cieplejszy) na zimę. Młode dziewczęta nosiły białe bluzki z haftowanymi rękawami, a na nie nakładane były zdobione koralikami gorsety.
Mężczyźni ubierali zaś białe, szerokie i wykonane z lnu spodnie oraz płaszcze. Panowie o grubych portfelach nosili wysokie buty. Biedniejsi zmuszeni byli owijać nogi materiałem z lnu i paskami. Na przełomie wieków XIX i XX wygląd noszonych strojów się zmienił. Kobiety zaczęły ubierać w tzw. jupy, czyli kaboty wraz z kieckami szytymi z tych samych materiałów. Dodatkowymi ozdobami były zapaski, które nakładano później na spódnicę. W tygodniu używano cieńszego płótna. W święta noszono jedwabie w kolorowe wzory. Na głowę ubierano czepeczki z dwoma wstążkami opadającymi na plecy lub chustki w kolorze czarnym, beżowym lub białym. Miały one 20 centymetrowe frędzle. W czasie zimy zakładano także flanelowe spódnice. Na nogi zakładano pantofle o drewnianej podeszwie lub (na święta) trzewiki do kolan wykonane ze skóry.
Panny z włosów plotły warkocze, które zarzucały na plecy. Kobiety zamężne tworzyły z włosów kiksy. Kobiety nie nosiły żadnych specjalnych ozdób, za wyjątkiem broszek oraz kolczyków. Strój mężczyzn nie zmienił się aż tak poważnie. Większość pozostała ta sama. Jedynie w zimie zakładali „kabzioki” oraz długie kożuchy. W porze letniej głowę zdobił kapelusz z płótna lub ze słomy. W zimie panowie nosili czapki, a nogi chroniły drewniane pantofle. Bardziej zmienił się strój odświętny mężczyzny. Jeszcze do roku 1920 noszono surduty w ciemnych barwach. Dopasowywali do nich czarne spodnie, na głowę czapkę z daszkiem a na nogi skórzane buty po kolana. W latach 1920-40 panowie nosili fraki, a pod spodem białą koszulę. Na szyję zakładano muchę. Głowy zdobił cylinder a ręce białe rękawiczki. Dopiero w latach czterdziestych mężczyźni zaczęli nosić garnitury.